Σύνδεσμος Επιχειρηματιών Αρίλλα Κέρκυρας

Kαλησπέρα κύριε  Δήμαρχε, Κυρίες και Κύριοι,
Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω στη συνεδρίασή σας απόψε.  Λυπάμαι που τα ελληνικά μου δεν είναι τόσο καλά ώστε να σας μιλήσω, για αυτό φοβάμαι ότι θα πρέπει να μιλήσω στα Αγγλικά.  Ο Αλέκος προσφέρθηκε να κάνει τη διερμηνεία για μένα.
Ονομάζομαι Μπάρυ και, μαζί με αρκετούς άλλους ακόμα, προσφερθήκαμε εθελοντικά να βοηθήσουμε στην ανακύκλωση στο Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα.
Κατανοώ ότι πολλοί από σας δεν καταλαβαίνουν γιατί αυτοί οι περίεργοι άνθρωποι θέλουν να σπαταλούν το χρόνο τους και να ανακατεύονται με τα σκουπίδια του χωριού.  Και, νομίζω,  έχουν την άποψη ότι αφού αυτό θέλουν να το κάνουν, τότε εμείς θα τους προμηθεύουμε αρκετά σκουπίδια για να είναι ευτυχείς.
Δεν θα ήθελα να μιλήσω εκ μέρους όλων των εθελοντών, γι’ αυτό θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι κάνω εγώ.
Πρώτα, όμως, νομίζω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσω τρία σημεία:
1. Κανείς μας δεν πληρώνεται για να κάνει κάτι τέτοιο
2. Δεν εμπλεκόμαστε ούτε έχουμε καμία σχέση με κάποια τοπική πολιτική παράταξη, ή με το Δήμο.
3. Το Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα δεν υποκαθιστά την αποκομιδή εκ μέρους του Δήμου των σκουπιδιών που πετιούνται αδιακρίτως, αλλά αποτελεί μια εγκατάσταση όπου τα αντικείμενα που δεν τα χρειάζονται πλέον οι ιδιοκτήτες τους μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν από άλλους που μπορεί να τα χρειάζονται, και όπου τα αντικείμενα μπορούν να διαχωριστούν σε ξεχωριστές κατηγορίες σύμφωνα με τις μεθόδους που απαιτούνται για την μετατροπή τους σε άλλα αντικείμενα- μετά μεταφέρονται σε κατάλληλους οργανισμούς ανακύκλωσης ώστε να μετατραπούν σε άλλα πράγματα.  

Λοιπόν, γιατί κάνω κάτι τέτοιο;
Είμαι σίγουρος πως όλοι θυμόμαστε τους τεράστιους όγκους σκουπιδιών που σάπιζαν, βρωμούσαν γεμάτα ποντικούς και μικρόβια κατά μήκος των δρόμων της Κέρκυρας πριν 2 χρόνια και ακόμα πιο πριν.  Δεν σκοπεύω να αναλύσω εδώ τους λόγους που έγινε αυτό, είναι γνωστοί.

Επέλεξα να ζήσω στην Κέρκυρα γιατί αγαπώ το νησί και την προσέγγιση του τρόπου ζωής που προσφέρει.  Αγαπώ και σέβομαι τους κατοίκους.  Θεωρώ τον εαυτό μου κομμάτι της Κερκυραϊκής κοινωνίας.  Το νησί προσφέρει απαράμιλλη ομορφιά, καθαρό αέρα, εξαιρετικό φαγητό όντας απλώς η Κέρκυρα.  Και επιθυμία μου είναι να περάσω εδώ όσο περισσότερα μπορώ από τα χρόνια που μου μένουν.  Εσείς οι μόνιμοι κάτοικοι είστε πραγματικά τυχεροί που έχετε ζήσει εδώ μεγάλο μέρος της ζωής σας, αν όχι όλη.  Η Κέρκυρα είναι ένα όμορφο νησί και ο Αρίλλας είναι ένα από τα φυσικά της στολίδια.  Θα μπορούσα να επιστρέψω στο Ηνωμένο Βασίλειο πολύ σύντομα και απλώς να ξεχάσω τα προβλήματα του Αρίλλα με τα απορρίμματα το ίδιο γρήγορα που ο Αρίλλας πιθανότατα θα ξεχάσει εμένα.  Όμως δεν είναι αυτό που θέλω.
Έτσι, δεν θα εκπλαγείτε αν σας πώς ότι θλίβομαι, και υποθέτω ότι το ίδιο συμβαίνει και σε σας, όταν βλέπω να καταστρέφεται ο Αρίλλας και η γύρω περιοχή.  Ούτε μου αρέσει να ζω με τους απαίσιους και ανθυγιεινούς όγκους απορριμμάτων που αποτέλεσαν ένα τόσο ανεπιθύμητο στοιχείο τα τελευταία χρόνια.  Επίσης καταλαβαίνω (όπως υποθέτω και εσείς) ότι οι όγκοι των σκουπιδιών που απλώνονται κατά μήκος των δρόμων και γεμίζουν τα νταμάρια, για να μην αναφέρω τους ξέχειλους κάδους, τα πλαστικά μπουκάλια, τις σακούλες και τα χαρτιά που κείτονται παντού, ή ρίχνονται σε χωράφια και ρέματα, τείνουν να διογκώσουν την δυσαρέσκεια των τουριστών που εκφράζουν παράπονα, αποφασίζουν να μην ξανάρθουν, και μετά διασπείρουν ιστορίες τρόμου στους φίλους τους όταν επιστρέψουν στην πατρίδα τους.  Σίγουρα αυτό είναι κακό για τον τουριστικό τομέα από τον οποίο εξαρτάται η ζωή στην Κέρκυρα, και ιδιαίτερα στον Αρίλλα.  Οι τουρίστες και οι επισκέπτες δεν είναι αυτόματες μηχανές χρήματος: είναι άτομα με δικά τους μάτια, αυτιά και μυαλό που έχουν λογικές προσδοκίες.  Η πρώτη από αυτές είναι ένα καθαρό, υγιεινό περιβάλλον και ένα αξιόπιστο σύστημα διατήρησής του.
Θλίβομαι, επίσης, γιατί κάποια άτομα αντιδρούν ενεργά στο Κέντρο Ανακύκλωσης του Αρίλλα (KAA).  Αυτά τα άτομα μπορεί να διαφωνούν με το KAA.  Είναι προνόμιο και δικαίωμά τους.  Το μόνο που θα πω είναι ότι ίσως έφτασε η ώρα να σταματήσουμε να κοιτάμε πίσω και να αγκαλιάσουμε το μέλλον.

Χάρηκα πολύ μετά, όταν έμαθα ότι ορισμένα εξέχοντα μέλη της κοινωνίας του Αρίλλα- Ο δρ. Γιάννης, ο Δημήτρης Κούρκουλος, ο Αλέκος Χρήστου αποφάσισαν να ξεκινήσουν το Κέντρο Ανακύκλωσης του Αρίλλα.  Επιτέλους κάποιος κάνει κάτι δημιουργικό και αξιόλογο. Είναι η ευκαιρία μου να δώσω πίσω στον Αρίλλα κάτι σε αντάλλαγμα για την ωραία ζωή που μου προσφέρει.  Είμαι σήμερα 76 χρονών και συνταξιούχος.  Αυτό σημαίνει ότι μπορώ να αφιερώσω λίγο από το χρόνο μου στην προσπάθεια να κρατήσουμε τον Αρίλλα καθαρό.  Δεν σημαίνει, όμως,  ότι επιθυμώ ή σκοπεύω να περάσω όποια ζωή μου μένει ξεσκαρτάροντας τα σκουπίδια των άλλων.
Είμαι περήφανος που είμαι μέλος της ομάδας του Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα η οποία, μέσα σε ένα χρόνο, έκανε τον Αρίλλα το πιο καθαρό χωριό της Κέρκυρας.  Δεν θα σας κουράσω με δυσνόητες στατιστικές, αλλά θα αναφέρω απλά ότι στείλαμε για ανακύκλωση πάνω από 160 τόνους απορριμμάτων τα οποία, διαφορετικά, θα είχαν προστεθεί στα βουνά της χωματερής του Τεμπλονίου, ή ακόμα θα είχαν πεταχτεί  αδιακρίτως συμβάλλοντας στην καταστροφή του τοπίου.
Όμως εκτός από τη διάθεση των απορριμμάτων, που είναι πολύ σημαντικό, στο Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα λειτουργεί ένα αναπτυσσόμενο Ανταλλακτήριο Ρούχων “η Μπουτίκ” όπου ο κόσμος μπορεί να φέρνει ρούχα που δεν χρειάζεται πλέον αλλά μπορεί να είναι αυτό ακριβώς που ψάχνει κάποιος άλλος.  Η επανάχρηση είναι μια καλή αρχή που πρέπει να ακολουθούμε.  Το παλιό μέταλλο, το scrap, συλλέγεται και χρησιμοποιείται για να φτιάχνονται άλλα χρήσιμα πράγματα.  Έχουμε μια εγκατάσταση για κομπόστ όπου τα φυτικά απόβλητα μπορούν να μετατραπούν σε κομπόστ για φυσική τροφή των  κήπων σας χωρίς την ανάγκη χρήσης χημικών λιπασμάτων και χωρίς να παράγεται μεθάνιο που μολύνει τόσο πολύ τους χώρους ταφής των απορριμμάτων.  Πολλοί από σας έχετε δικούς σας κήπους και παράγετε τα δικά σας προϊόντα:  θα μπορούσατε να σκεφτείτε την πιθανότητα να έχετε τους δικούς σας σωρούς από κομπόστ; Ο παππούς μου είχε έναν και πιστεύω ότι το ίδιο έκαναν και οι δικοί σας.  Και κέρδισε πολλά βραβεία για τα λαχανικά και τα φρούτα του.  Επειδή νοιαζόταν. 
Υπάρχουν κι άλλα.  Μέσα από το όραμα μερικών ανθρώπων του Αρίλλα-  και ξέρετε ποιοι είναι – το Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα δείχνει το δρόμο αποδεικνύοντας ότι, με τις κατάλληλες εγκαταστάσεις, δομή, διαχείριση και θέληση ο Αρίλλας μπορεί να γίνει περιοχή μηδενικών αποβλήτων.  Και αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για τον Αρίλλα αλλά για όλη την Κέρκυρα.  Μπορεί να έχετε ακούσει για την πρόταση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ότι θα διαθέσουν 8 εκατομμύρια ευρώ σε μια περιοχή που μπορεί να καταδείξει ότι μπορεί να γίνει περιοχή χωρίς απορρίμματα.  Σκεφτείτε μόνο τι θα σήμαινε αυτό για την ανακύκλωση και τη διάθεση απορριμμάτων στην Κέρκυρα.  Είναι μια χρυσή ευκαιρία που δίνεται μόνο μια φορά.  Πρώτα όμως πρέπει να δείξουμε ότι έχουμε τη θέληση να το κάνουμε να λειτουργήσει.

Δεν είναι δουλειά του Δήμου να φροντίζει για τα απορρίμματά μας;  Θέλουμε να μπορούμε απλώς να τα πετάμε, ας έλθει κάποιος άλλος να λύσει το πρόβλημα έτσι ώστε εμείς να επικεντρωνόμαστε μόνο στις επιχειρήσεις μας χωρίς να χρειάζεται να το σκεφτούμε.  Αφού τελικά, πληρώνουμε τους φόρους μας….
Ναι, ο Δήμος πράγματι έχει ευθύνη για τη διάθεση των απορριμμάτων και την καθαριότητα των χωριών και των παραλιών.  Όμως η διαχείριση των αποβλήτων και η διάθεση είναι ένα θέμα πολύπλοκο και δύσκολο το οποίο οι κυβερνήσεις παγκοσμίως αρχίζουν να παίρνουν στα σοβαρά, παρακινούμενοι σε μεγάλο βαθμό από την Γκρέτα Τούνμπεργκ.  Tα σκουπίδια σας δεν εξαφανίζονται όταν τα πετάτε στη χωματερή.  Αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο για τον Αρίλλα- ή ακόμα μόνο για την Ελλάδα.  Είναι μια παγκόσμια υπόθεση που προκαλεί ανησυχία.  Οι 3 Δήμαρχοι της Κέρκυρας και τα Δημοτικά συμβούλια αποδέχονται ότι πρέπει να βρουν τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος στο νησί με κατάλληλο και αποτελεσματικό τρόπο.  Εξετάζουν μια σειρά εναλλακτικών για την ικανοποιητική λύση του.  Όμως υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη, πολλά χρήματα που πρέπει να εξευρεθούν, και αυτό θα πάρει χρόνο.
Εν τω μεταξύ πιστεύω ότι είναι άμεση ευθύνη του καθενός που ζει στον Αρίλλα- στην πραγματικότητα, του καθενός που ζει οπουδήποτε- να είναι όσο γίνεται πιο ενημερωμένος για το πόσα χρησιμοποιούμε, για το αν κάποια από τα πράγματα που δεν χρειαζόμαστε μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν με διαφορετικό τρόπο, και για το τι συμβαίνει με εκείνα τα πράγματα που πρέπει να πετάξουμε.  Πραγματικά δεν είναι και τόσο δύσκολο.  Χρειάζεται λίγη σκέψη και λίγος χρόνος και σύντομα αυτό γίνεται μέρος της καθημερινής ρουτίνας.  Τα καταστήματα χρειάζεται όντως να βάζουν τα προϊόντα τους σε πλαστικές σακούλες;  Δεν θα ήταν πιο εύκολη η διάθεση χαρτοσακουλών; Δεν θα προτιμούσατε τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας να μεγαλώσουν σε ένα καθαρότερο περιβάλλον και πιο υγιεινό από το σημερινό;  Η θα προτιμούσατε να πνιγούν σε μια θάλασσα πλαστικού;
Έτσι, αυτό που θέλω να ενθαρρύνω είναι να γίνουν ευρύτερα κατανοητοί οι λόγοι ύπαρξης του Κέντρου Ανακύκλωσης Αρίλλα και τι προσπαθεί να πετύχει.  Κάποιοι όντως καταλαβαίνουν και προσπαθούν, όπως μπορούν, να βοηθήσουν.  Τους είμαι ευγνώμων. Όμως θέλω ιδιαίτερα να ενθαρρύνω την συνεργασία και τη συμμετοχή ΟΛΩΝ των κατοίκων του Αρίλλα στην συνεχιζόμενη σωστή και αποτελεσματική λειτουργία του Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα.  Τι εννοώ;
Λοιπόν, η διαλογή της ανακύκλωσης έχει πολλές λεπτομέρειες.  Για παράδειγμα:
•     Τα κουτάκια αλουμινίου έχουν άλλη επεξεργασία από το ανοξείδωτο ατσάλι και τις κονσέρβες, για αυτό πρέπει να ξεχωρίζονται.
•    Τα πλαστικά δοχεία που περιέχουν υπολείμματα τροφών δεν μπορούν να ανακυκλωθούν γιατί οι τροφές τα μολύνουν.
•    Τα κουτιά πίτσας με λεκέδες λίπους μολύνουν ολόκληρη σακούλα που είναι  γεμάτη από σκληρό χαρτόνι (ωστόσο μπορούν να κομποστοποιηθούν).
•    Υπάρχουν επτά διαφορετικοί τύποι πλαστικού, δύο από τους οποίους δεν ανακυκλώνονται.  Οι άλλοι πέντε πρέπει να ανακυκλωθούν με διαφορετικές μεθόδους επεξεργασίας, για αυτό και αυτά πρέπει να ξεχωρίζονται μεταξύ τους.
•    Το χρησιμοποιημένο χαρτί τουαλέτας, οι χρησιμοποιημένες πάνες μωρών και τα χρησιμοποιημένα προφυλακτικά, ένα σημαντικό στοιχείο των απορριμμάτων που έφθασαν στο Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα πέρσι, δεν είναι απλώς κίνδυνος για την υγεία και αηδιαστικά στη διαχείριση αλλά επίσης είναι μη ανακυκλώσιμα και προσβολή για όλους στο Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα.
Υπάρχουν πολλά ακόμα λεπτομερή παραδείγματα αλλά δεν σκοπεύω να τα αναφέρω απόψε.  Το μόνο που ζητώ είναι εσείς, τα μέλη των οικογενειών σας και/ή τα άτομα που απασχολείτε να αφιερώσετε λίγο χρόνο στο Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα- να κάνετε μια βάρδια-έτσι ώστε να δείτε και μόνοι σας πώς λειτουργεί και να εφαρμόσετε αυτή την εμπειρία βοηθώντας το να μεγαλώσει και να λειτουργήσει ακόμα πιο αποτελεσματικά.  Στείλτε τα παιδιά σας για να δουν πώς δουλεύει στην πράξη.  Και μετά ρωτήστε τα τι έμαθαν.  Ίσως, θα μπορούσατε επίσης να προσθέσετε τις δικές σας δημιουργικές ιδέες πώς να λειτουργούν τα πράγματα και πώς μπορούν να βελτιωθούν.
Ξέρω ότι ορισμένοι από σας θα ήθελαν να ρωτήσουν: «Ποιος είσαι εσύ που τολμάς να έλθεις εδώ και να μας πεις τι να κάνουμε».  Τους απαντώ ότι δεν σας λέω τι να κάνετε.  Θα κάνετε αυτό που είναι σωστό για σας και δεν θα έκανα κριτική σε αυτό.  Σας υποδεικνύω, ωστόσο, ότι μπορεί να υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να δείτε το πρόβλημα.  Πιστεύω ότι όλοι όσοι ζουν σε μια κοινότητα θα πρέπει να συμβάλλουν όπως μπορούν για την ευημερία αυτής της κοινότητας.
Νομίζω ότι μπορώ να συνοψίσω λέγοντας:
Σας παρακαλώ, ας δουλέψουμε μαζί για να κρατήσουμε τον Αρίλλα καθαρό και για να δείξουμε το δρόμο σε ένα περιβάλλον χωρίς απόβλητα.
Βοηθήστε το Κέντρο Ανακύκλωσης Αρίλλα να σας βοηθήσει.
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.

Barrie Sims